Garden Route & een heleboel pech

Lieve allemaal,

Allereerst wil ik jullie bedanken voor al jullie lieve en leuke reacties op mijn verhalen. Dit is altijd leuk om te lezen, dus blijf dat vooral ook doen ;)

De vorige keer schreef ik dat ik samen met mijn ouders een paar dagen op Garden Route zou gaan. Dit begon al lekker vroeg, want om 6 uur zouden mijn ouders een taxi nemen naar mijn hotel om de auto op te halen. Helaas kwam de taxi die we de dag ervoor besteld hadden niet opdagen, dus moest er een andere taxi gebeld worden. Om half 7 gingen we uiteindelijk op pad. De weg ernaartoe was alleen wel uitdagend, niet zozeer omdat de weg slecht is, maar zeker wel omdat de zon vol op de weg en in de ogen scheen, waardoor je letterlijk geen hand voor ogen zag. Af en toe werd deze felle zon onderbroken door stevige mist, omdat we tussen de bergen door reden. Ook op deze momenten was het soms moeilijk om in de verte te kunnen kijken. Het rijden werd dus ook zeer aangenaam bevonden.

Rond half 12 waren we uiteindelijk aangekomen in het eerste dorpje van de Garden Route; Mossel Bay. Hier hebben we eigenlijk alleen wat gegeten en gedronken, want ’s middags wilden we op ‘safari’ zo’n 20 km van Mossel Bay vandaan. Ja ja, wij wilden de big 5 gaan spotten!
Op weg naar Botlierskop (zo heet het park van onze safari) hadden we geen zon op de weg, en ook geen mist meer. Toch zat het ons weer niet helemaal mee, want nu konden we de weg totaal niet vinden. In plaats van in een half uurtje er naar toe te rijden, hebben wij er anderhalf uur over gedaan. Gelukkig waren we nog net op tijd, en konden we gewoon mee op de tour. In het begin gingen we direct naar de olifanten, want die zaten apart van de rest van de beesten. Op dat moment werd ik een beetje bang dat het park een soort dierentuin zou zijn, met beesten in hokken. Gelukkig was dit niet het geval. Onze gids legde uit dat ze maar 3 olifanten in het park konden houden, omdat er anders te weinig voedsel zou zijn voor de dieren, en ze anders alles af zouden breken. Dit was ook de reden dat ze apart zaten. Nadat we bij de olifanten waren geweest gingen we het ‘echte’ park (3000 hectare) in. Hier hebben we van alles en nog wat gezien: neushoorns, giraffes, impala’s, zebra’s, buffalo’s en nog wat beesten. Als laatst gingen we ook nog naar de leeuwen. Helaas zaten ook deze beesten apart in een groot hok. Dit had als reden dat ze anders de andere beesten zouden vermoorden, wat niet de bedoeling was, aangezien ze in het park nogal zeldzame dieren hebben zitten. De tour door het park was echt heel gaaf, we hadden een goede gids die duidelijk uitlegde, en de omgeving en het park zelf waren ook echt heel mooi!

Na deze ‘safari’ zijn we verder gegaan naar George waar we ook zouden overnachten. Hier even de spullen afgedropt en lekker en heel goedkoop uit eten geweest. ‘S avonds hadden we al mooie plannen gemaakt voor de volgende dag, alleen dat viel even flink in het water… Het regende, en aangezien de garden route een tocht langs de kust is en het vooral draait om activiteiten buiten, was dit een flinke domper. We zijn nog even door wezen rijden naar het volgende plaatsje Wilderness, hebben zelfs nog even met de voetjes in het water gestaan, maar zijn erna weer terug gereden richting Kaapstad.

Halverwege hadden we nog besloten om naar Swellendam te gaan, eerst om door een sprinkbokpark te rijden, maar na een half uur bleek hier niet veel aan te zijn. Dus zijn we door gereden naar de stad zelf wat echt een superschattig stadje was. Uiteindelijk zijn we weer verder terug naar Kaapstad gereden en was dat het veel te korten Garden Route avontuur.

Zondag zijn we nog naar Signal Hill gaan. Dit is een berg waar je met de auto op kunt komen. Vanaf hier heb je ook weer een heel mooi uitzicht op de stad, maar nu ook op de Tafelberg zelf en dat zonder de enorme uitputting van het omhoog moeten lopen.

’S Avonds was het alweer tijd om papa en mama op het vliegtuig terug naar huis te zetten. Na weer een dramatisch afscheid, waren de twee weken echt alweer voorbij.

Afgelopen dinsdag was het tijd voor iets heel anders, want wij hadden gehoord dat Nick en Simon in Long Street (dé uitgaansstraat) op zouden treden en daar moesten wij natuurlijk bij zijn! Een kaartje zou 25 rand zijn, wat omgerekend iets minder dan €2,50 is. Een paar mensen van onze groep hadden al even met Nick, Simon en Kees Tol (a.k.a de mol) gepraat, en zij waren iets minder blij met de Nederlandse invasie in de kroeg. Zij wilden voor een nieuw televisie programma graag weten wat het Zuid-Afrikaanse volk van hen zou vinden, en toen bleek ineens de volledige kroeg Nederlands te zijn. Dit mocht echter de pret niet drukken, en iedereen zong uit volle borst mee met alle bekende krakers zoals: ‘Rosanne’.

De rest van de week uiteraard gewoon weer stage gelopen, op vrijdag na. In Zuid-Afrika is iedereen lekker vrij op goede vrijdag en hier hebben we van genoten. Eerst op donderdagavond stappen en daarna de vrijdag lekker uitrusten. Op vrijdagavond heb ik weer wat heel anders gedaan. Toen ben ik samen met een paar anderen naar de voetbalwedstrijd Ajax Cape Town – Amazulu gegaan. Dit was in het grote stadion waar ook het WK 2010 in was gehouden. De voetbalwedstrijd zelf was vrij slecht, beide partijen bakten er niet heel veel van. De einduitslag was dan ook 0-0. Het was leuk dat ik er eens bij was en dat ik het stadion eens gezien heb, maar de voetbal zelf was niet om over naar huis te schrijven.

Voor de rest van het weekend hadden we grootse plannen. Eigenlijk zouden we vrijdag al naar Namibie vertrekken voor het weekend. Dit kon niet doorgaan aangezien alle auto’s in heel Kaapstad al verhuurd waren. Dus hadden we hele nieuwe plannen gemaakt voor het weekend… Zaterdag zouden we gaan surfen en ’s avonds naar een rooftop party gaan en zondag zouden we gaan sandboarden.

Zaterdag waren we met goede moed op pad gegaan en met de trein naar Muizenberg vertrokken waar je goed kunt surfen. Behalve op deze zaterdag, aangezien er een haaienalarm was. Na wat gedronken en gegeten te hebben wilden we de trein naar huis dus maar weer pakken. Alleen wat een pech, de vorige trein was net vertrokken na driekwartier wachten zou de volgende trein komen. Niet dus, die had vertraging, dus na nog een extra half uur wachten konden we eindelijk naar huis.
Zaterdagavond dachten we naar een rooftop party te gaan. Uiteindelijk zelf besloten dat het met windkracht 100 niet zo verstandig zou zijn om op een dak te staan de hele avond. Uiteindelijk wel uit eten geweest en daarna wezen stappen, wat wel heel gezellig was!

Zondag. Zondag zouden we gaan sandboarden en we hadden om half 3 afgesproken met een instructeur. Wij weer op pad met de trein, totdat de trein halverwege stopte en niet meer verder ging. Er was iets kapot met de elektriciteit of iets dergelijks. Na een uur wachten dachten we dat het misschien beter was om een taxibusje te pakken. Niet dus. Hiermee kwamen we alweer vrij snel in de file terecht. En daar bovenop zagen we ineens onze trein voorbij komen rijden.. Na nog een extra half uur/driekwartier hadden we besloten dat het geen zin meer had om het sandboarden door te laten gaan. We zouden minstens 2 uur later aankomen, dan moesten we nog naar de duinen toe en om nou in de trein te zitten als het donker word in Zuid-Afrika… Het zat ons nou eenmaal van het weekend niet helemaal mee.

Nu willen we ergens in mei naar Namibië gaan, en willen we over een week of 3 nog eens een poging wagen om te gaan sandboarden. Maar eerst kijk ik uit naar vrijdag, want dan komt Yannick aan in Kaapstad!

Dat was hem weer voor nu,
Liefs uit Kaapstad!