Daar is ek weer!

Lieve allemaal,

Na weken van radiostilte toch maar weer eens een verhaaltje vanuit Zuid-Afrika. Het is wel wat moeilijker om te bedenken wat ik allemaal gedaan heb afgelopen tijd, dus hier maar een beknopte :p samenvatting.

Roadtripje naar Noordhoek; met eerst een stopje in Houtbay om nog eens zeehondjes te spotten. Vervolgens de mooie route Chapmans Peak gepakt en van wat mooie uitzichtjes genoten. Een dagje waar we veel in de auto hebben gezeten, maar was wel gezellig.

Beklimmen van Devils Peak. In Kaapstad hebben we drie bergen naast elkaar; Devils Peak, de Tafelberg en Lions Head. Als je een half jaar in Kaapstad bent, moet je ze eigenlijk allemaal wel een keertje gedaan hebben, dachten Hanneke en ik zo. Vandaar dat wij Devils Peak maar eens gingen beklimmen. Wat een zware en lange klim was dat weer zeg! Zeker wel zo zwaar als de Tafelberg, maar dan met het nadeel dat je ook weer terug naar beneden moest lopen (Tafelberg heb je een kabelbaan).. Een uurtje of 4 hebben we gedaan om naar boven en weer terug naar beneden te komen, maar wat een mooie uitzichten en route was het weer.

Koninginnedag; Ook hier hebben we Koninginnedag/Koningsdag gevierd hoor! In de Hollandse kroeg Thommy’s hebben we heerlijk kunnen genieten van alle Hollandse meezingers. Vooraf hadden we besloten dat we ook heel Hollands nog pannenkoeken gingen bakken, en de avond was compleet.

Tripje naar Stellenbosch; jaja, weer op jacht naar de wijnen! De dag na Koningsdag, waren wij in Kaapstad lekker vrij omdat het Public Holiday was. Vandaar dat wij dus een leuk tripje naar Stellenbosch hebben gedaan. Lekker langs een wijnboerderij geweest, en voor de rest een terrasje gepakt in Stellenbosch city. ’S Avonds zijn we nog even langs Signal Hill geweest om de zonsondergang te bekijken met een mooi overzicht over heel Kaapstad.

Bo Kaap en Clifton Beach. Weer een ander weekend dus weer een ander plan. S ochtends/s middags zijn we heerlijk wezen lunchen wij een tentje in Bo Kaap. Het gebied van Kaapstad waar allemaal gekleurde huizen staan, wat er wel leuk uitziet. S middags na de lunch door gegaan naar Clifton Beach, om nog eens een keer op het strand te liggen. Dit was ook denk de allerlaatste keer op het strand hier, want wat is het weer slecht geworden ondertussen zeg!

Namibië ; wat een geweldig tof weekend was dit. We waren met een groepje van 5 en hadden een dikke 4x4 auto gehuurd met tenten op het dak om Zuid-Afrika 4 dagen te verlaten voor het dorre en droge buurland Namibië. Namibië is een enorm land, met maar 2 miljoen inwoners en is daarmee het op een na dunst bevolkte land ter wereld. En dat is te merken. Je kunt er uren rijden zonder dat je andere mensen of auto’s tegen komt. Dat we een 4x4 hebben gehuurd was niet voor niks, er zijn in Namibië maar een paar geasfalteerde wegen en voor de rest moet je het doen met zanderige grindpaden.
Op vrijdagochtend vertrokken we dus richting het noorden en na heel wat uren rijden kwamen we aan in Namibië, toen nog 2 uur door gereden naar onze eerste bestemming: Ai-Ais Hotsprings. Deze hotsprings, ofwel natuurlijk hete bronnen, lieten ze lopen naar een zwembad die dus heerlijk verwarmd was. ’S Avonds hebben wij hier heerlijk van kunnen genieten, met volle maan en een drankje dr bij.
De volgende dag gingen we door naar de Fish River Canyon. De op een na grootste Canyon ter wereld. Hier zijn we naar een uitzichtpunt gereden, hebben een poosje rond gekeken op dit mooie plekje en zijn weer doorgereden naar het volgende plaatsje; Aus.
Zoals al eerder verteld zijn er zelden geasfalteerde wegen in Namibië, en dus heb je kans op een lekke band als je over de zand/grind/steen weggetjes rijd. En ja hoor, na een uurtje rijden was het zo ver, we hadden een lekke band. Gelukkig zaten we op dat moment op een ‘drukke’ weg en kwam er na een kwartiertje een auto langsgereden. Deze Duitse mensen wilden ons wel helpen met het verwisselen van de band. Alleen na een poosje klungelen met een slechte krik lukte het helaas ook onze Duitse vrienden niet. Gelukkig kwam er na een minuut of 10 een tourtruck met 2 Afrikaanse gidsen langs. Zij hadden goed materiaal bij om een band te verwisselen en na een minuut of 10 lag er een nieuwe band om. Na nog een paar uur doorrijden kwamen we in Aus aan. Hier hadden we een camping gehuurd voor 2 dagen. Het was een kleine camping in the middle of nowhere. De receptie lag 2 km van de camping vandaan en er was geen electriciteit of licht. Back to basics dus met een kampvuurtje, een gitaar en een drankje.
Zondag; Aus is een van de weinige dorpjes in Namibië waar geen Zuid-Afrikaans geld word geaccepteerd, en aangezien wij moesten tanken en geld moesten pinnen, moesten wij naar het volgende dorpje rijden; 150 km verderop. Tussendoor hebben we wel even een stop gemaakt bij de wilde paarden en bij de spookstad Koolmanskop. Dit stadje bevond zich bij een diamantmijn, maar is ondertussen gesloten. Alle inwoners zijn vertrokken en nu is het stadje dus compleet verlaten. Na het tanken wilden we nog naar de woestijn toe, alleen deze bevond zich nog op best een eind rijden en het was alweer later op de dag. ’s Avonds is het niet verstandig om rond te rijden in Afrika, dus hebben we besloten om terug te gaan naar de camping. Bij de camping liep er nog een wandelpad naar een uitzichtpunt toe, waar we een mooie zonsondergang hebben bekeken. ’S Avonds hebben we lekker gebraaid (barbecue in het Afrikaans), weer een kampvuurtje en marsmallows, heerlijk.
Maandag moesten we helaas alweer terug naar Zuid-Afrika rijden, wat een uurtje of 12? rijden zou was. Op de terugweg gingen we door het Richtersveld nationaal park. Door dit park loopt de Oranjerivier dat de grens is tussen Zuid-Afrika en Namibië. Dit park was weer een heel mooi stukje natuur waar ik het grootste gedeelte heb mogen rijden. Het is wel even wennen om in zo’n grote auto aan de linkerkant van de weg te moeten rijden, maar het is allemaal goed gekomen ;).

Vorig weekend; regen, regen en nog heeeel veeel meer regen. Winter in Kaapstad is nu toch echt goed begonnen. Zaterdag en zondag heel de dag alleen maar regen, dus wat moet je dan doen hier in Kaapstad.. Zaterdag hadden we een brakdag, na een leuke stapavond op de vrijdag. Dus heel de dag in bed liggen, films kijken, en nog wel even eruit geweest om op een marktje een lekker ontbijtje te scoren. Zondag, weer een redelijke brakdag na het afscheidsfeestje van Hanneke en Lot met ook weer stappen. Toch zijn we zondag wel redelijk sportief geweest door te gaan zwemmen bij een binnenbad. Alleen op het laatst stormde het zo hard, dat het golfplaten dak een soort van los liet.. waarna we maar snel het zwembad hebben verlaten.

Op het werk gaat ook nog alles goed. De afgelopen tijd heb ik mogen berekenen hoeveel het kost om een kind per dag eten te geven, met alle gegevens van het afgelopen jaar, een flinke klus. Daarbij moest ik ook de waarde berekenen van de voedseldonaties die het afgelopen jaar zijn binnengekomen. Op de vrijdagmiddag geef ik nu samen met nog een paar anderen sport en spel aan de ouderen meiden van St. Joseph’s. Dit vinden ze meestal heel leuk, maar gisteren had de ‘leider’ onder de kinderen geen zin om spelletjes te doen, en toen bleven er nog maar 5 kinderen over. Voor de rest is het heel leuk als je door de gangen van St. Joseph’s loopt en er kinderen op je af springen en ze je een knuffel willen geven. Dit geeft altijd een bijzonder gevoel, waardoor ik ’s middags vaker op de afdelingen wil zijn om met de kinderen spelletjes te doen.

Dat was denk wel weer het verhaal van nu. Zo meteen ga ik lekker braaien met mijn collega’s van St. Josephs bij de Mzoli’s. Oftewel barbecuen in de Township Gugulethu. Ik ben heel benieuwd want heb hier al vele leuke verhalen over gehoord.

Liefs uit Kaapstad,
Nadine