Cambodja
Blijf op de hoogte en volg Nadine
12 Maart 2015 | Cambodja, Preah Seihanouk
Sues day lieve bloglezers!
Het is weer tijd voor een update vanuit warm Cambodja! De laatste keer dat ik schreef was ik net aangekomen in Siem Raep. De volgende dag ben ik naar Angkor Wat geweest. Dit was vroeger een stad met een miljoen mensen, nu zijn alleen de tempels (vele, vele tempels) nog over. Ik kwam s ochtends een Nederlands meisje (Amber) tegen die ik al eerder had gezien en ze nodigde me uit om met haar, n Israëlische en een Chileen de tempels te gaan bekijken. Met de tuktuk hebben we de eerste dag de grote hoogtepunten van Angkor gezien. Ik vind het vooral knap dat ze in die tijd al zulke indrukwekkend, mooie gebouwen konden maken..!
De dag erna zijn we ook weer naar Angkor gegaan, nu moesten we alleen heeel vroeg ons bed uit om de zonsopgang te bekijken. Om 5 uur s ochtends (is dit nou vakantie?) zaten we dus alweer in de tuktuk. We waren helaas niet de enige die de zonsopgang gingen bekijken.. Ik gok dat er minstens duizend andere mensen al zo vroeg voor de tempel van Angkor klaarzaten met de fototoestel in de hand. Gelukkig was het overigens wel de moeite waard en werd het wachten beloond met een schitterende zonsopgang. Hierna weer een aantal tempels bekeken , maar gelukkig waren we nu al rond een uurtje of 12 terug bij het hostel. Bij het hostel rustig aan gedaan en zelfs een afleveringetje boer zoekt vrouw gekeken! Eind van de middag zijn we terug gegaan naar Angkor en hebben we nog een zonsondergang bekeken.
De dag erna was het tijd voor Battambang. S middags zijn we gelijk met de bamboo trein een ritje gaan maken. wat is een bambootrein? Het heeft wielen, een motor en een bamboo ondergrond, thats it. Er is maar 1 rails, dus als je een ander treintje tegenkomt, moet een van de twee treintjes even van het spoor af. Heel grappig.
De volgende dag hadden we een tourtje naar de killing cave, tempel en bat cave geboekt. De killing cave was indrukwekkend, omdat hier ten tijde van Pol Pot vele Cambodjanen de rots af zijn geduwd en daar de dood hebben gevonden. Hierover later meer. De tempel stond op een berg en gaf een mooi uitzicht, maar het hoogtepunt was de bat cave.
Net na half 6 vlogen er duizenden en duizenden vleermuizen naar buiten toe. Allemaal netjes in een rijtje. Na zo n 10 minuten gingen we dit op een andere plek bekijken, de tuktuk bracht ons naar de beste plek ever terwijl er amper touristen waren. We klommen een heuvel op, zagen de zonsondergang terwijl de vleermuizen om ons heen vlogen (en ons onderpoepte), schitterend! De vleermuizenlucht is overigens wel heel smerig.
Na een veelste korte nacht vertrokken we alweer naar Pnomh Penh, de hoofdstad van Cambodja. Deze stad staat vooral bekend om de killing fields en de S21 gevangenis. Zoals zojuist gezegd hebben vele mensen onder het regime van Pol Pot de dood gevonden. Tussen 1975 en 1979 is een vierde van de bevolking, zo'n 2,5 van de 8 miljoen mensen vermoord. Vooral de slimme mensen werden vermoord, mensen die konden lezen en schrijven bijvoorbeeld. Aangezien kogels te duur waren, werden mensen vermoord met onder andere bijlen. Het meest aangrijpende vond ik om erachter te komen dat kinderen en baby's tegen een boom (die er nog steeds staat) doodgeslagen werden. Ook de verhalen van overlevenden zijn erg aangrijpend. Op deze killing fields, een van de velen in het land, hebben zo'n 20.000 mensen de dood gevonden.
Na de killing fields zijn we door gegaan naar de S21 gevangenis. Dit gebouw was vroeger een school, maar sinds Pol Pot scholen onnodig vond werd dit gebouw een gevangenis. In deze gevangenis hebben ze nu de foto's van alle gevangenen tentoongespreid. Je kunt de angst van de foto's aflezen. Daarnaast waren er ook foto's van gemartelde mensen en kon je de cellen zien. Elke dag moesten de gevangenen een nieuw verhaal vertellen over welke misdaden ze hadden gepleegd, waarna ze om vergeving moesten vragen. In dien mensen geen verhalen meer wisten werden ze naar de killing fields gestuurd. Het bezoek aan de gevangenis vond ik ook weer zeer indrukwekkend.. Beide locaties laten de geschiedenis van het land zien en waarschuwen dat een genocide als dit nooit meer mag gebeuren.. Helaas gebeurd het echter nu nog steeds als je naar ISIS kijkt...
Deze avond ben ik helaas een beetje ziek geworden (ik had het koud bij 30 graden..). De dag erna leek ik me beter te voelen en zijn we nog naar de Russische markt geweest. S middags kreeg ik nu alleen enorme buikpijn en lag ik weer een paar uur op bed.
Gelukkig voelde ik me de dag erna weer beter en kon ik door reizen naar Kampot. Wat na de drukke stad Pnomh Penh een heerlijk rustig plaatsje was. De eerste dag hebben we (samen met Georgina, VS) erg rustig aan gedaan. Dat wil zeggen: ontbijten, massage, lunchen, stukje fietsen, zwembad hangen, avondeten, bar. Deze massage hadden we uitgekozen aangezien het door blinde mensen gegeven zou worden. En ik kan zeggen, deze mensen doen het minstens zo goed als ziende mensen . Heerlijk! Kampot staat in de wereld bekend om maar 1 ding: peper. In dit plaatsje heb ik dus vooral gerechten gegeten met deze heerlijke peper.
Voor de volgende dag hadden we een tourtje geboekt naar de Bokor Mountain, wat oude gebouwen en een sunset cruise. Misschien is het omdat ik ondertussen al aardig verwend ben met mooie uitzichten en locaties, maar deze tour viel nogal tegen. Totdat we op de boot zaten, hier hebben we een hele mooie zonsondergang gezien. En erna zagen we zelfs nog vuurvliegjes!!
Samen met Marjolein had ik de volgende dag een scooter gehuurd. We zijn eerst naar een grot, de secret lake en een peper farm geweest. De bestemmingen zelf waren misschien niet heel boeiend, (oke de secret lake lag op een hele mooie locatie) maar de reis er naartoe was zeker wel heel leuk! Deze bestemmingen lagen allemaal off road en dus reden we over zandweggetjes. Langs de weg zag je voor mijn gevoel het echte Cambodjaanse leven. wat je zoal ziet onderweg? Scooters met veel te veel bagage, kinderen op veel te grote fietsen, Cambodjaanse koeien, rijstvelden, zwaaiende kinderen, lachende mensen, een jongetje dat met 2 grote gieters aan een stok de weg voor zijn huis natmaakt en nog veel meer.
Hierna zijn we door gereden naar Kep, een kustplaatsje. We zijn hier naar de krabmarkt geweest, waar dus onder andere verse krab verkocht werd. Bij een restaurantje kon ik dus zowat niet anders dan krab met de Kampot peper bestellen. En aangezien ik nog nooit krab had gegeten, wist ik niet wat ik kon verwachten.. Zodra ik geleerd had hoe ik de krab moest kraken en pellen kon ik eindelijk de krab eten, en ik vond het heerlijk!! Hierna zijn we via een nationaal park terug gegaan naar het hostel. Ook weer een mooie route. Bij het hostel hebben we nog bij het zwembad gehangen. Het was weer een topdag!
De wekker ging alweer vroeg de volgende dag om naar Sihanoukville te gaan. Een andere kustplaats. Hier zit ik om mijn visum te regelen voor Vietnam. En overdag vermaak ik me met een boekje op het strand. Waarschijnlijk ga ik morgen nog naar Koh Rong, een eilandje in de buurt. Om vervolgens naar Vietnam te gaan.
Ik hou jullie op de hoogte!
Liefs uit Cambodja
Nadine
Het is weer tijd voor een update vanuit warm Cambodja! De laatste keer dat ik schreef was ik net aangekomen in Siem Raep. De volgende dag ben ik naar Angkor Wat geweest. Dit was vroeger een stad met een miljoen mensen, nu zijn alleen de tempels (vele, vele tempels) nog over. Ik kwam s ochtends een Nederlands meisje (Amber) tegen die ik al eerder had gezien en ze nodigde me uit om met haar, n Israëlische en een Chileen de tempels te gaan bekijken. Met de tuktuk hebben we de eerste dag de grote hoogtepunten van Angkor gezien. Ik vind het vooral knap dat ze in die tijd al zulke indrukwekkend, mooie gebouwen konden maken..!
De dag erna zijn we ook weer naar Angkor gegaan, nu moesten we alleen heeel vroeg ons bed uit om de zonsopgang te bekijken. Om 5 uur s ochtends (is dit nou vakantie?) zaten we dus alweer in de tuktuk. We waren helaas niet de enige die de zonsopgang gingen bekijken.. Ik gok dat er minstens duizend andere mensen al zo vroeg voor de tempel van Angkor klaarzaten met de fototoestel in de hand. Gelukkig was het overigens wel de moeite waard en werd het wachten beloond met een schitterende zonsopgang. Hierna weer een aantal tempels bekeken , maar gelukkig waren we nu al rond een uurtje of 12 terug bij het hostel. Bij het hostel rustig aan gedaan en zelfs een afleveringetje boer zoekt vrouw gekeken! Eind van de middag zijn we terug gegaan naar Angkor en hebben we nog een zonsondergang bekeken.
De dag erna was het tijd voor Battambang. S middags zijn we gelijk met de bamboo trein een ritje gaan maken. wat is een bambootrein? Het heeft wielen, een motor en een bamboo ondergrond, thats it. Er is maar 1 rails, dus als je een ander treintje tegenkomt, moet een van de twee treintjes even van het spoor af. Heel grappig.
De volgende dag hadden we een tourtje naar de killing cave, tempel en bat cave geboekt. De killing cave was indrukwekkend, omdat hier ten tijde van Pol Pot vele Cambodjanen de rots af zijn geduwd en daar de dood hebben gevonden. Hierover later meer. De tempel stond op een berg en gaf een mooi uitzicht, maar het hoogtepunt was de bat cave.
Net na half 6 vlogen er duizenden en duizenden vleermuizen naar buiten toe. Allemaal netjes in een rijtje. Na zo n 10 minuten gingen we dit op een andere plek bekijken, de tuktuk bracht ons naar de beste plek ever terwijl er amper touristen waren. We klommen een heuvel op, zagen de zonsondergang terwijl de vleermuizen om ons heen vlogen (en ons onderpoepte), schitterend! De vleermuizenlucht is overigens wel heel smerig.
Na een veelste korte nacht vertrokken we alweer naar Pnomh Penh, de hoofdstad van Cambodja. Deze stad staat vooral bekend om de killing fields en de S21 gevangenis. Zoals zojuist gezegd hebben vele mensen onder het regime van Pol Pot de dood gevonden. Tussen 1975 en 1979 is een vierde van de bevolking, zo'n 2,5 van de 8 miljoen mensen vermoord. Vooral de slimme mensen werden vermoord, mensen die konden lezen en schrijven bijvoorbeeld. Aangezien kogels te duur waren, werden mensen vermoord met onder andere bijlen. Het meest aangrijpende vond ik om erachter te komen dat kinderen en baby's tegen een boom (die er nog steeds staat) doodgeslagen werden. Ook de verhalen van overlevenden zijn erg aangrijpend. Op deze killing fields, een van de velen in het land, hebben zo'n 20.000 mensen de dood gevonden.
Na de killing fields zijn we door gegaan naar de S21 gevangenis. Dit gebouw was vroeger een school, maar sinds Pol Pot scholen onnodig vond werd dit gebouw een gevangenis. In deze gevangenis hebben ze nu de foto's van alle gevangenen tentoongespreid. Je kunt de angst van de foto's aflezen. Daarnaast waren er ook foto's van gemartelde mensen en kon je de cellen zien. Elke dag moesten de gevangenen een nieuw verhaal vertellen over welke misdaden ze hadden gepleegd, waarna ze om vergeving moesten vragen. In dien mensen geen verhalen meer wisten werden ze naar de killing fields gestuurd. Het bezoek aan de gevangenis vond ik ook weer zeer indrukwekkend.. Beide locaties laten de geschiedenis van het land zien en waarschuwen dat een genocide als dit nooit meer mag gebeuren.. Helaas gebeurd het echter nu nog steeds als je naar ISIS kijkt...
Deze avond ben ik helaas een beetje ziek geworden (ik had het koud bij 30 graden..). De dag erna leek ik me beter te voelen en zijn we nog naar de Russische markt geweest. S middags kreeg ik nu alleen enorme buikpijn en lag ik weer een paar uur op bed.
Gelukkig voelde ik me de dag erna weer beter en kon ik door reizen naar Kampot. Wat na de drukke stad Pnomh Penh een heerlijk rustig plaatsje was. De eerste dag hebben we (samen met Georgina, VS) erg rustig aan gedaan. Dat wil zeggen: ontbijten, massage, lunchen, stukje fietsen, zwembad hangen, avondeten, bar. Deze massage hadden we uitgekozen aangezien het door blinde mensen gegeven zou worden. En ik kan zeggen, deze mensen doen het minstens zo goed als ziende mensen . Heerlijk! Kampot staat in de wereld bekend om maar 1 ding: peper. In dit plaatsje heb ik dus vooral gerechten gegeten met deze heerlijke peper.
Voor de volgende dag hadden we een tourtje geboekt naar de Bokor Mountain, wat oude gebouwen en een sunset cruise. Misschien is het omdat ik ondertussen al aardig verwend ben met mooie uitzichten en locaties, maar deze tour viel nogal tegen. Totdat we op de boot zaten, hier hebben we een hele mooie zonsondergang gezien. En erna zagen we zelfs nog vuurvliegjes!!
Samen met Marjolein had ik de volgende dag een scooter gehuurd. We zijn eerst naar een grot, de secret lake en een peper farm geweest. De bestemmingen zelf waren misschien niet heel boeiend, (oke de secret lake lag op een hele mooie locatie) maar de reis er naartoe was zeker wel heel leuk! Deze bestemmingen lagen allemaal off road en dus reden we over zandweggetjes. Langs de weg zag je voor mijn gevoel het echte Cambodjaanse leven. wat je zoal ziet onderweg? Scooters met veel te veel bagage, kinderen op veel te grote fietsen, Cambodjaanse koeien, rijstvelden, zwaaiende kinderen, lachende mensen, een jongetje dat met 2 grote gieters aan een stok de weg voor zijn huis natmaakt en nog veel meer.
Hierna zijn we door gereden naar Kep, een kustplaatsje. We zijn hier naar de krabmarkt geweest, waar dus onder andere verse krab verkocht werd. Bij een restaurantje kon ik dus zowat niet anders dan krab met de Kampot peper bestellen. En aangezien ik nog nooit krab had gegeten, wist ik niet wat ik kon verwachten.. Zodra ik geleerd had hoe ik de krab moest kraken en pellen kon ik eindelijk de krab eten, en ik vond het heerlijk!! Hierna zijn we via een nationaal park terug gegaan naar het hostel. Ook weer een mooie route. Bij het hostel hebben we nog bij het zwembad gehangen. Het was weer een topdag!
De wekker ging alweer vroeg de volgende dag om naar Sihanoukville te gaan. Een andere kustplaats. Hier zit ik om mijn visum te regelen voor Vietnam. En overdag vermaak ik me met een boekje op het strand. Waarschijnlijk ga ik morgen nog naar Koh Rong, een eilandje in de buurt. Om vervolgens naar Vietnam te gaan.
Ik hou jullie op de hoogte!
Liefs uit Cambodja
Nadine
-
12 Maart 2015 - 07:27
Linda:
Hi zus! Wat een mooie dingen zie je en wat herken ik er veel van! Zo cool! Ik ben blij dat je toch je blog schrijft want het is elke keer weer super leuk im te lezen wat je gedaan hebt. Bizar dat je zelfs tijd hebt BZV te kijken ☺️ veel plezier in Vietnam en keep writing xx -
12 Maart 2015 - 08:18
Bert En Riet:
heel indrukwekkend om dat allemaal te zien en te lezen ...blijf genieten..
groetjes bert en riet -
12 Maart 2015 - 08:31
Rianne:
Heeeu! Gimme Gimme Gimme! Echt gaaf bezig ben je! Super! Leuk om je verhalen te lezen! Heel veel genieten nog hè! Geniet ervan chick! XX -
18 Maart 2015 - 22:10
Loekie Bbielars:
Hallo Nadine, geweldig wat je allemaal ziet, indrukwekkend de killing fields en de gevangenis. Die hebben wij ook gezien. Heel veel plezier in Vietnam en we horen weer van jou hoe het daar is. groetjes Loekie en Felix
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
