Final countdown; Indonesië!

Goedemiddag!!

Hoe gaat het in NL allemaal? Volgens mij hebben jullie ondertussen ook een beetje beter weer?! Lekker weekend gehad?

Ondertussen ben ik alweer een paar weken in het fantastisch mooie lndonesië. Ik begon een paar weken geleden in Jakarta waar ik Sanja ontmoet heb waar ik nu nog mee rondreis, maar waar ik vanochtend afscheid van heb genomen. In Jakarta zelf hebben we alleen een nachtje geslapen, de stad schijnt namelijk nogal vies en lelijk te zijn. De volgende ochtend zijn we snel door gereisd naar Bogor, wat maar een uurtje reizen was. Deze stad had een veel leukere sfeer ook al is er niet heel veel te doen. We zijn s middags rond gaan lopen en kwamen overal eetstalletjes tegen met lekkere (veelal vette gefrituurde) hapjes. Aangezien we nog niet geluncht hadden, hebben we hier van alles uitgeprobeerd.

Verder zijn we de dag erna naar de 'geweldige' botanische tuinen geweest, waar de stad om bekend staat. Dit bleek vooral een tuin met wat bomen en een meertje te zijn, niet boeiend.. Op de terugweg van de botanische tuinen kwamen we in aanraking met de politie. We waren aan het teruglopen toen ze ons een lift wilde aanbieden. Ze brachten ons helemaal naar ons hotelletje met onderweg de hilarische vraag: 'are you brothers?'. In Indonesië zijn we sowieso meestal een 'mister' kwamen we later achter.

In de middag zijn we door gegaan naar Bandung om onze eerste vulkaan te bezoeken. We hebben hier de vulkaan Kawah Putih bezocht. De reis erheen was vrij oncomfortabel, aangezien we met 20 mensen in een minibusje voor 9 mensen hebben gezeten, super krap dus. De vulkaan zelf was beautiful met het meest mooie turkooizen water. De zwavellucht die ervan afkwam was wel iets minder beautiful, maar het was de moeite waard. Verder voelt het hier alsof we beroemdheden zijn, iedereen wil met ons op de foto, waardoor er zowat een rij ontstaat.. Grappig, maar na 10 minuten ben je er wel weer klaar mee. Hierna zijn we nog door gegaan naar de theeplantages, en hebben een lekker kopje thee gedronken. Daarna zijn we terug gegaan. Weer een helse rit, waarbij we nu met zijn vieren op de voorbank zaten. De chauffeur kon eigenlijk niet eens meer schakelen zo krap.

Van Bandung gingen we per trein naar Yogyakarta. 's Nachts om 3 uur kwamen we aan, maar we hadden al een slaapplaats geregeld dus dat was geen probleem dachten we.... Bleek alles op slot te zitten en konden we niet naar binnen! Uiteindelijk op zoek naar een ander hotel, hostel of iets dergelijks. Eerst met de taxi nog een paar hotels langs gegaan, alles zat vol. Vervolgens het internet op gegaan en zeker 20 hotels gebeld, alles zat vol. we hadden de hoop al bijna opgegeven.. Uiteindelijk heeft onze taxichauffeur verder gereden naar een buurt met veel guesthouses en vonden we om half 5 s nachts een guesthouse.

De dag erna kwamen we pas laat op gang en zijn we wat rond gaan lopen. Er zijn veel kunstexposities in Yogya en we zijn bij een paar gaan kijken. Verder die dag weinig gedaan. De dag erna moesten we wel mega vroeg op (3 uur) om naar de zonsopgang bij de tempel Borobudur te kijken. Dit was vrij teleurstellend doordat het enorm mistig was. Vervolgens zijn we de tempel zelf gaan bekijken, waar we dit keer een gids bij hadden genomen. Met gids zeker de moeite waard. Daarna zijn we in de middag nog langs Prambanan geweest, weer een andere tempel (en de laatste? van mijn reis).

De ochtend erna vertrokken we naar Bromo, een andere, veel beroemdere vulkaan. Het was een hel van een dag reizen en we kwamen pas laat in de avond aan. De wekker ging echter alweer om 3 uur in de ochtend. Er waren twee opties: of met de jeep naar een uitzichtpunt gaan, de zon op zien komen en dan naar bromo gaan. Of zelf naar Bromo lopen en de zon daar zien opkomen. Wij kozen met zijn vijfen voor het laatste. (99% van de touristen kozen de andere optie). Het was weer compleet mistig, dus we waren bang dat het weer een slechte zonsopgang zou zijn. Maar we moesten de vulkaan eerst nog even zien te vinden.. Je kon namelijk letterlijk alle kanten op lopen en de autosporen liepen ook alle kanten op. Gelukkig werden we achtervolgd door scooter rijders die ons voor veel geld naar de ingang wilde brengen. We hebben er uiteindelijk één betaald om met ons naar de ingang te lopen en waren net op tijd voor de meest schitterend mooie zonsopgang. De mist was nog niet weg, maar wij stonden erboven! En er waren maar een handjevol andere touristen, geweldig!. De Bromo vulkaan was vrij actief met grote wolken zwavel die ervan afkwamen. We hadden een goede plek en hadden de meeste tijd geen last van de stank, maar af en toe waren we toch de lul en stonden we in de meest verschrikkelijke lucht. Na een uur zijn we langzaam weer terug gegaan, en op dat moment kwamen de andere touristen allemaal aan, massa's mensen! Wij waren superblij met de keuze om zelf te gaan lopen. Nu hadden we én een fantastisch uitzicht én de vulkaan voor onszelf én ook nog wat avontuur op de vroege morgen.

Na deze goede morgen vertrokken we alweer naar Bali. Een reis die 5 uur langer duurde dan we dachten, in totaal duurde het 15 uur om in ons appartementje in Bali te komen. Hier zijn we 1 dag in Kuta geweest (verschrikkelijk! , opdringerige verkopers, mega resorts etc) en de dag erna zijn we naar het mooiste eiland Flores gevlogen.

We kwamen aan in Maumere in het oosten van het eiland. Hier hebben we een dag in een bungalow aan het strand gezeten, maar door de enorme hoeveelheid muggen zijn we de dag erna naar Moni vertrokken. Vlakbij Moni heb je de vulkaan Kelimutu waar we op scooters heen zijn gegaan. Prachtige route! De vulkaan bestaat uit drie kraters met ieder een eigen kleur water. Dit water veranderd ook regelmatig van kleur, maar toen wij er waren, waren ze drie verschillende kleuren blauw/turkooizen. Hierna zijn we door gescooterd naar de plaats Ende, aangezien Sanja wifi nodig had om een rekening te betalen (op Flores is bijna nergens internet te vinden.) Na een late lunch zijn we weer terug gereden naar Moni. Hier hebben we een gezellige avond gehad met de locals en de gitaar.

We wilden eigenlijk de dag erna vertrekken, maar zijn over gehaald om nog een dag te blijven. We hebben weer scooters gehuurd en zijn naar een supermooi, nog niet door touristen ontdekt, bijna leeg strand geweest. De route erheen was ook weer mooi, met jungle, rijstvelden en berg omgevingen. Toen we aan kwamen wilden we eerst lunchen. Er was een inwoner die wat instant noodles verkocht, prima dachten we. Maar de eigenaar had er andere ideeën over. Binnen 5 minuten kwamen ze ineens aan met een grote vis, groentes, rijst en water. Terwijl we niks hadden besteld. Superlekker. Aan het eind wilden we betalen, maar we moesten zelf de prijs bepalen. Ze hebben hier volgens mij geen idee wat touristen normaal gesproken betalen, de man leek heel blij met de prijs die wij betaalden. Hierna zijn we lekker op het strand gaan liggen.

Na Moni gingen we naar Bajawa. We hadden Fransisco (Indonesiër, die ook Nederlands spreekt) ontmoet die ons voor een redelijke prijs naar Bajawa zou brengen. Hij zou alleen ons twee meenemen zei hij, leugen nummer 1. Nog 3 meiden en een oom? moesten ook mee. Het paste, maar was krap. Onderweg moesten we eerst twee uur stilstaan door wegwerkzaamheden en daarna nog een keer een half uur. Uiteindelijk kwamen we eind van de middag aan na weer een te lange dag reizen.

De volgende dag hebben we weer een scooter gehuurd en zijn we naar de traditionele dorpjes Bena, Luba en naar de hot springs gegaan. De hot springs was zoo lekker!! De dorpjes waren op zich leuk om te zien, maar het is te touristisch en de mensen zijn te veel op je geld uit.. In de middag zijn we nog naar de markt van Bajawa gegaan en hebben we nog wat Indonesische hapjes geproefd. S avonds kwam Fransisco ons weer ophalen in Bajawa, want hij heeft op anderhalf uur rijden van Bajawa bungalows op het strand en hij nodigde ons uit om daarheen te gaan. We hadden een goede prijs onderhandeld, dus het klonk goed!

We gingen eerst s avonds nog naar de oom toe omdat hij ons en die 3 meiden had uitgenodigd om te eten, superlief en leuke ervaring. Hier heb ik ook Arak geproefd, een hele sterke, vieze lokale drank. De dag erna hebben we weinig gedaan, beetje luieren bij het strand, eten en meer luieren. De bungalows lagen wel in the middle of nowhere dus we konden verder nergens naartoe. Voor 1 dag prima, maar de dag erna wilden we graag weer weg.

We vertrokken de dag erna naar de laatste bestemming op Flores:Labuan Bajo. Weer een lange dag onderweg. Hier ben ik nog tot morgen en dan vlieg ik naar Bali voor de laatste paar dagen. In Labuan Bajo heb ik eergister een tour gedaan naar Rinca eiland waar de Komodo draken leven. Je ziet deze draken eigenlijk vooral bij de ingang aangezien ze op etensluchten afkomen en daar ook een keuken is. De beesten krijgen trouwens niks, ze moeten gewoon zelf jagen, maar het grootste gedeelte van de dag liggen ze te luieren. We hebben een trekking van ongeveer anderhalf uur gedaan op het eiland en zagen ook nog een baby komodo in de boom (de gids was zelfs super enthousiast, aangezien dit pas de vierde keer in vijf jaar was dat hij dat zag). Verder was het vooral mooie natuur, vele apen en uitzichten, maar geen andere beesten. Vervolgens ging de boot verder naar Kanawa eiland om te snorkelen. Onderweg daar naartoe hebben we dolfijnen naast onze boot gehad, supergaaf. Daarnaast zagen we in de verte ook hele grote springende vissen? of mini dolfijnen...? Tijdens het snorkelen heb ik ook weer een schildpad gespot, mooi koraal en miljoenen vissen. Gisteravond zijn we nog even op stap geweest in de paradise bar. Ze hadden hier live muziek en het was op zich gezellig, maar er waren nogal veel vage Indonesische figuren. Dus we zijn redelijk vroeg weer weg gegaan.

Gister hadden we een rustig dagje, uitslapen, ontbijten, blog schrijven, lunchen, blog schrijven, eten en drankjes doen was zo'n beetje het schema. En toch heb ik me geen moment verveeld!

Waar we ook komen in Indonesië, overal willen de Indonesiërs met ons op de foto, worden we aangestaard alsof we aliens zijn of worden we begroet met 'hello misters'. Daarnaast word je hier en daar ook geïnterviewd door scholieren voor een school opdracht, het Engels wat de scholieren hier leren is echter wel heeeeel basic.

Zo dat was de een na laatste blog, een megalange... sorry daarvoor haha. De volgende zal weer uit Nederland vandaan komen, want over anderhalve week ben ik weer thuis! Time flies!

Bye en liefs uit Flores!