All Hands en weer backpacken!

Helloooo!

De drie weken vrijwilligerswerk bij All Hands zijn voorbij gevlogen! Hierbij heb ik een week aan de fundering van het huis van de geweldige familie Varon gewerkt. Waarbij we een gat moesten graven voor een septic tank, de vormen voor het cement in elkaar moesten zetten, een kooi maken voor de septic tank, cement maken en in de vormen doen, de vormen er weer afhalen, zand weer terug doen enzovoorts. De familie hielp ons waar ze maar konden, bijvoorbeeld met het graven of met snacks. Daarnaast probeerden alle kinderen (inclusief de jongste van een jaar of 6) te helpen met het terug opvullen van de bodem. Met emmers gevuld met maar een beetje zand kwamen ze steeds aan gelopen, superlief!

Op zondag zijn we altijd vrij en daarnaast ook de eerste zaterdag van de maand. Het tweede weekend was daardoor een lang weekend! Waar we het eerste weekend genoten hebben van een dag luieren en niks doen bij het zwembad, hebben we tijdens het tweede weekend toch wat meer gedaan. Op vrijdagavond zijn we met een grote groep naar Padre Burgos gegaan, een mooie plek aan de kust op drie uur rijden van Tacloban. Hier hebben we geluierd, gezwommen, gegeten, boekje gelezen enzovoort. Op zondag zijn we naar het dorpje zelf gegaan om met de locals naar de bokswedstrijd van de eeuw te kijken: Mayweather (VS) tegen Pacquiao (Filipino). Helaas voor de Filipino's heeft Pacquiao verloren, maar het was grappig om de locals de wedstrijd te zien kijken..

De laatste week heb ik vier dagen aan het Dazo huis gewerkt. Het huis was in de laatste fase, er moesten nog wat muren in, het laatste stukje van de vloer moest nog gelegd worden en de ramen en deuren moesten gemaakt worden. Aangezien we samenwerken met lokale timmermannen en de huizen hier van lokale producten (vooral hout) gemaakt worden gaat dat vrij vlot. Het grootste probleem is dat de planken niet volledig recht zijn en ze daardoor geschuurd moeten worden, wat behoorlijk lang kan duren (we gebruiken overigens wel elektrische apparaten hiervoor). Het huis was zaterdag echter compleet af!

De overige dagen heb ik nog aan de septic tanks bij Varon en Leuterio gewerkt (er worden ongeveer 7 huizen tegelijkertijd gebouwd, elk in een andere fase van de bouw. Het duurt per huis ongeveer 1 maand om te bouwen). Hierbij hebben we de rioolbuizen aangesloten en weer gaten mogen graven. Gaten graven gaat hier trouwens heel lastig. Door de tyfoon liggen er namelijk nogal veel spullen en afval op 10cm graven onder de grond. Zo heb ik onder andere tassen, schoenen, kleding, ketchup, heel veel afval en zelfs een stuk van een wc opgegraven.

Naast het harde werken ben ik ook een paar keer s avonds mee gegaan met het little dreams project. Hierbij gaat een groepje vrijwilligers s avonds terug naar een buurt waar All Hands in het verleden al eens geholpen heeft en laat hier een kinderfilm zien op een groot scherm. Beide keren kwamen er meer dan 100 kinderen en ouders naar de film kijken! Het is voor de mensen in deze buurten een uitje om een film te kunnen kijken en ze zijn dan ook superblij met onze komst.

Verder zullen de volgende dingen me bijblijven:

De kinderen die dagelijks 'hello, whats your name?' roepen, de kinderen die ondertussen je naam al weten en je de hele dag roepen, de vrouwen die dagelijks buiten hun was met de hand schoonmaken, de bucketshowers die ze er nemen, de smalle straatjes, ijscandys, bananenballen, de jeepneys, de pasgeboren puppys bij dazo huis die zich steeds in de nesten werken, maar bovenal het harde werken (in tropische temperaturen) en de gezelligheid met de andere vrijwilligers en de carpenters. Het was een goede (zware) tijd, waarin ik veel geleerd heb en ik vond het fijn dat ik wat voor de lieve mensen van 83c heb kunnen betekenen.

Op zondag was het echter tijd om weer te gaan backpacken. Na afscheid van iedereen te hebben genomen ben ik uit Tacloban vertrokken op weg naar Cebu, het eiland ernaast. Op dit eiland ben ik naar Boljoon gereisd, een inimini plaatsje aan zee. Hier heb ik wat geluierd en s avonds ook voor het eerst een echte karaoke avond gehad. Samen met nog wat mensen van het hostel en een paar locals ben ik los gegaan op oude hits... Uiteraard zo vals als wat. De dag erna ben ik naar de Aguinid watervallen toe geweest. Dit waren vijf levels watervallen die je kon beklimmen. Aangezien je de waterval zelf beklimt krijg je een gids toe gewezen. Het beklimmen was leuk en uitdagend! En de watervallen zelf waren best mooi, maar niet de meest spectaculaire ever.

S avonds moest ik weer terug naar Cebu city, want de volgende dag zou ik naar het mooie eiland Palawan vliegen, waar ik nu ben.

De eerste dag in Palawan ben ik in Puerto Princessa gebleven. Hier heb ik vooral genoten van een massage en een sauna, waar ik mezelf op getrakteerd had voor het volbrengen van de drie weken vrijwilligerswerk haha. De dag erna ben ik verder gegaan naar El Nido.

El Nido heeft fantastisch mooie stranden waar ik de hele dag van het uitzicht heb kunnen genieten tijdens een stranddag. Daarnaast zijn we ook gaan eiland hoppen. Deze tour was alleen zo populair dat de secret beach bijvoorbeeld niet meer zo secret was. Het snorkelen was leuk en de tour was mooi, maar stiekem had ik er iets meer van verwacht.

Gister zijn we weer naar een ander strand geweest, ook dit weer een paradijsje. Aan de kustlijn lagen alleen s werelds grootste kwallen wat er opzich cool uitziet, maar waardoor je op moet passen in zee.

Vandaag hebben we kayaks gehuurd en naar wat strandjes gekayakt. We hadden ook snorkels gehuurd en hebben naast luieren dus ook wat gesnorkeld. Na een poosje de onderwaterwereld te hebben bewonderd zag ik ineens een schildpad vlak naast me! Supertof! Ik probeerde vervolgens de schildpad te gaan achtervolgen maar hij was ietsjes sneller, maar mijn dag kan niet meer stuk!

Thats it voor nu. Nog een paar dagen Filipijnen en dan vlieg ik woensdag naar Indonesië. Mijn laatste bestemming! En dan over iets minder dan een maand ben ik weer op Nederlandse bodem. Tot die tijd hou ik jullie op de hoogte!

Liefs uit de Filipijnen!